Aaaaa bir baktım, bıdı bıdı hiç susmuyor.
Ben onu dinlemezken bile sürekli fonda onun sesi.
Sürekli bişey anlatıyor, ne diyor,
korkuyor mu, üşüyor mu, eleştiriyor mu, yargılıyor mu?
Ne bileyim çok dinlememeye çalışıyorum.
Birden fark ediyorum;
niye açıkça söylemiyorum ki.
Ve kafamdaki sese bağırıyorum:
GEVEZE ŞEY, sussanna biraz.
Ama ona kızmıyorum,
çünkü mükemmel olması gerekmiyor
onun da,
hoş görüyorum.
Hoş gördükçe, iyileşiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder