10 Ağustos 2010 Salı

Sen de mi seviyorsun eleştirmeyi?


Herkes, her şeyi eleştiriyor etrafta.
Salına salına...
Birinin yürüyüşünü, birinin konuşmasını,
birinin ağzını, birinin burnunu...
Kimse çantasını açıp, aynasını çıkartmıyor içinden...
Vıcır vıcır eleştiriyorlar.
İçlerinden gelen özeleştiriyi duymamak için olabilir mi acaba?
Acaba kendini duymamak isteyenler midir daha 'noktasız' konuşanlar...
Herkes ben bu yollardan çoktan geçtim deme telaşında...

Hatta bloglarda...
Ben onları yıllar önce yazmıştım..
Aman o da yazılır mıymış havası.
'Diğerleri'ni sıradanlaştırma çabası.

Eleştirmeden önce hoşgörmeyi denesek,
olmuyorsa özümüze, içimizdeki sese kulak versek..
Belki eleştirimizin kaynağı oradadır kim bilir?

7 yorum:

  1. Çok çok doğru, oysa hiç birimiz eleştirecek kıvamda değiliz!!
    Sevgiler
    Eylem

    YanıtlaSil
  2. çok bilmişler dolaşıyor sinsi sinsi etrafımızda...
    ve yermek sevmekten daha kolay geliyor onlara...

    YanıtlaSil
  3. ne güzel yorumluyorsun , ne güzel yazıyorsun,

    YanıtlaSil
  4. Sevgili Deniz;ne kadar sadesiniz.Merhaba:))

    YanıtlaSil
  5. -Evet Eylem, keşke her eylemin özünde sevgi olsa:)

    -Haklısın Seldacım

    -Elif :) Saol...


    -Merhaba Dicle: )

    YanıtlaSil
  6. bu bi hayat tarzı olmuş malesef. Böyle geldi böyle gidecek. Bi çiğlik hadsizlik var. olsun öyle olmayan bi gurup olarak kalsakta, biz kendimizi yitirmedikten sonra bu da bi kazanctır:)

    sevgiler.

    YanıtlaSil