Denize giden merdivenlerden indim yavaş yavaş,
10 basamak saydığımda kumsaldaydım.
Kumlar ayağımın altında, yumuşacık ve sıcak.
İlerliyorum, bu sefer, ne bulacağımı çok merak ediyorum.
Denizden hafif bir meltem esiyor, yaklaşıyorum.
Bir böcek yürüyor kumların üzerinde,
birden konuşmaya başlıyor.
Nasıl yargılarsın beni yavaşım, yolumda yavaş ilerliyorum diye.
Hayat yolumdaki hızımın en ideal halini
sen nereden bilebilirsin ki?
Hiç kızgın kumda yaşadın mı,
benim yerimde oldun mu,
benim hayatımı paylaştın mı?
Yargılama beni.
Sadece olduğum gibi kabul et.
İkimizin başka türler olduğumuzu anla
ve bütünün parçası olduğumuzu fark et.
Ses uzaklaşıyor.
Kulaklarımda yankılanmaya başlıyor.
Yitiyor...
Yiti..
Yi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder