Adının içinde vardı neşe...
Hep güler yüzlü bir imaj çizdi.
Yok muydu derdi tasası?
Nasıl olmaz kesin vardır.
Ama neşeyle bakmayı seçmişti yaşama anlaşılan.
Öyle gözüküyordu.
Keşke bu kadar acele etmeseydi gitmek için.
Onun gibilere şu suratsız dünyada bu kadar ihtiyaç varken.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder