Sen de mi seviyorsun eleştirmeyi?

Herkes, her şeyi eleştiriyor etrafta.
Salına salına...
Birinin yürüyüşünü, birinin konuşmasını,
birinin ağzını, birinin burnunu...
Kimse çantasını açıp, aynasını çıkartmıyor içinden...
Vıcır vıcır eleştiriyorlar.
İçlerinden gelen özeleştiriyi duymamak için olabilir mi acaba?
Acaba kendini duymamak isteyenler midir daha 'noktasız' konuşanlar...
Herkes ben bu yollardan çoktan geçtim deme telaşında...

Hatta bloglarda...
Ben onları yıllar önce yazmıştım..
Aman o da yazılır mıymış havası.
'Diğerleri'ni sıradanlaştırma çabası.

Eleştirmeden önce hoşgörmeyi denesek,
olmuyorsa özümüze, içimizdeki sese kulak versek..
Belki eleştirimizin kaynağı oradadır kim bilir?